Ελλάδα μια χώρα που ξεχνά την ιστορία της…

Απείχε η Ελλάδα από την ψηφοφορία στον ΟΗΕ αναφορικά με την ψήφιση καταδικαστικής για το Ισραήλ έκθεσης για τις βιαιότητες εναντίον των Παλαιστινίων, στην επίθεση που εξαπέλυσε κατά της Γάζας τον περασμένο χειμώνα. Η έκθεση υπερψηφίστηκε με 114 υπέρ, 18 κατά και 44 αποχές. Εκτός από την Ελλάδα, από την ψηφοφορία απείχαν και άλλες χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Δανία, η Νορβηγία, η Σουηδία, το Λουξεμβούργο, η Νέα Ζηλανδία, κ.α. Την καταδικαστική έκθεση είχε αρχικά ψηφίσει το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Γενεύη τον περασμένο μήνα. Το ψήφισμα καταψήφισαν 18 χώρες, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονται οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Ιταλία και το Ισραήλ.  Πηγή TVXS

H πολιτισμένη, πεφωτισμένη και προπάντων ισχυρή Ευρώπη για άλλη μια φορά έκανε το καθήκον της… Καλός ο πολιτισμός και οι διακηρύξεις , καλά τα παρατηρητήρια και οι επιχορηγούμενες  οργανώσεις, αλλά μπροστά στις επιταγές των ΗΠΑ και του οικονομικού Ισραηλινού lobby είναι μάλλον υποδεέστερα.. Εξάλλου, η ιδέες της ελευθερίας, της αυτοδιάθεσης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μάλλον παρωχημένες και δεν έχουν οικονομική αξία για να τις πουλήσουμε.  Εκτός εάν χρειαστούμε μια ιδεολογική νομιμοποίηση των αποφάσεων μας για να ξαναβομβαρδίσουμε όλοι μαζί, πολιτισμένα και οικουμενικά, τους επόμενους Σέρβους, Ιρακινούς, και πάσης φύσεως “απολίτιστους”, για να δυναμώσουμε την οικονομία και τα χρηματιστήρια μας. Και από κοντά βέβαια στον πολιτισμένο κόσμο και η “ισχυρή” Ελλάδα.  Όχι πως ήταν ποτέ ανεξάρτητη. Αλλά είχε σχέσεις και δεσμούς με τον αραβικό κόσμο που δεν είχε καμία ευρωπαϊκή χώρα. Που σεβόταν την ιστορία της και τις διακρατικές της σχέσεις. Που “έβλεπε” και “θυμόταν” πως είναι ένα κράτος με ιστορία δυσανάλογη της υπόστασης του. Γιατί ενώ το κράτος υφίσταται λιγότερο από 200 χρόνια, η ιστορία του ελληνικού λαού  στην περιοχή χάνετε στο βάθος των αιώνων.  Όπως και των “απολίτιστων” παλαιστινίων στην περιοχή τους…  

Το Νόμπελ Ειρήνης στον Πλανητάρχη…. Οι έξυπνες βόμβες θα γίνουν τώρα ειρηνικές…

Επιπλέον 13.000 Αμερικανούς στρατιώτες αποφάσισε να στείλει-χωρίς να το ανακοινώσει-στο Αφγανιστάν ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, πέραν των 21.000 που ανακοινώθηκε τον Μάρτιο ότι θα σταλούν, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Washington Post. Βάσει του δημοσιεύματος, οι 13.000 στρατιωτικοί είναι κυρίως στρατεύματα υποστήριξης, όπως μηχανικοί, ιατρικό προσωπικό, ειδικοί στην εκπαίδευση ή πράκτορες της στρατιωτικής αστυνομίας.
Πηγή : Το βήμα

Μετά την βράβευση του με το Νόμπελ ειρήνης με γνώμονα την τόνωση της προσπάθειας του (!!!!!) , ο αμερικανός πρόεδρος αποφάσισε να τονώσει τα στρατεύματα του. Τώρα το τι δουλειά έχει με το νόμπελ ειρήνης ο πρόεδρος της μεγαλύτερης στρατιωτικής δύναμης του πλανήτη και το πως οι εκλέκτορες του θεσμού αποφασίζουν,  είναι ένα  ζήτημα που κάτω απο φυσιολογικές συνθήκες  θα έπρεπε να απασχολήσει μάλλον την ψυχιατρική επιστήμη. Αλλά στην περίοδο Ομπάμα – mania που ζούμε τίποτα δε μας εκπλήσει..Το αμερικάνικο «σύστημα», μετά απο την έξαρση του αντιαμερικανισμού που προκάλεσε η διακυβέρνηση Μπούς, κατάφερε να αλλάξει άρδην το κλίμα φέρνοντας μας το νέο πλάνητάρχη με όρους rock star σε συνθήκες Ηollywood. Επειδή όμως οι πολιτικοί δεν παίρνουν βραβείο Oscar ή Grammy, του παραδόθηκε το Νομπελ ειρήνης. Και ίσως, όταν η αμερικανική οικονομία χρειαστεί ένα ακόμα πολεμικό μέτωπο για την «ανάπτυξη» της με το γνωστό πρόσχημα της ειρήνης και της ασφάλειας,  η χρησιμότητα του βραβείου θα κάνει και απόσβεση.Και εμείς, θα χειρόκροτούμε τον απελευθερωτικό στρατό  του μεγάλου νομπελίστα να τιμωρεί τους «πολεμοχαρείς και τους τρομοκράτες». Αρκεί βέβαια να μην είμαστε εμείς στη θέση τους….
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ

Ελλάδα – ΗΠΑ Σχέσεις Ανεξαρτησίας….

Πηγή:Photo διαδυκτίου

Σύμπτωση ή μη, καλό θα ήταν να εξετάσουμε την αμερικανική παρουσία στη χώρα μας. Η Ελλάδα μέχρι το 1947 άνηκε στην αγγλική σφαίρα επιρροής. Στις 15 Φεβρουαρίου 1947 ο υπουργός Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας, ανακοίνωνε την αποχώρηση των βρετανικών στρατευμάτων από την Ελλάδα. Παράλληλα ανακοίνωνε πως λόγω της εγχώριας οικονομικής κρίσης η Μεγάλη Βρετανία θα σταματούσε κάθε οικονομική βοήθεια προς τη χώρα μας. Στις 12 Μαρτίου του ίδιου έτους και κατόπιν αιτήματος της ελληνικής κυβέρνησης προς τις ΗΠΑ για την ένταξη της στη μεταπολεμική ευρωπαϊκή βοήθεια, αλλά και της συμφωνίας της Βρετανικής κυβέρνησης με την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την παραχώρηση της κηδεμονίας της χώρας μας υπό τον κίνδυνο Σοβιετικής απειλής, εξαγγέλλεται το δόγμα Τρούμαν. Το έδαφος είχε προετοιμαστεί τόσο από τον αμερικανό πρέσβη Paul Porte που απεστάλει στην ελλάδα τον Ιανουάριο του 1947 όσο και από την παρουσία του αμερικανού οικονομικού συμβούλου της ελληνικής κυβέρνησης Gardner Patterson ήδη από τις 4 Απριλίου 1946. Σύμφωνα με το δόγμα Τρούμαν χορηγούνταν 341 εκατ. δολάρια ως στρατιωτική και οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα και 59 εκατ. δολάρια προς την Τουρκία. Ουσιαστικά όμως αποτελούσε την παράδοση της Ελλάδας από την αγγλική στην αμερικανική σφαίρα επιρροής. Στις 20 Ιουνίου του 1947 υπογράφετε η συμφωνία για την εφαρμογή του δόγματος από τις κυβερνήσεις των δύο χωρών που αποτελούνταν από 26 νομοθετικά διατάγματα και ουσιαστικά κατοχυρώνεται η οικονομική, στρατιωτική και πολιτική κυριαρχία των ΗΠΑ στη χώρα μας. Στα άρθρα της συμφωνίας αναφέρετε ότι :
«Αρθρον 50ον. Η Ελληνικής Κυβέρνησις θα προσφέρη πάσαν εφικτήν βοήθειαν εις την Αμερικανικήν Αποστολήν προς διευκόλυνσιν της εκπληρώσεως των καθηκόντων της, της κινήσεως του προσωπικού της Αποστολής προς την Ελλάδα, εντός της Ελλάδος και εξ Ελλάδος, της χρησιμοποιήσεως προσώπων Ελληνικής Εθνικότητος και κατοικίας, της αποκτήσεως ευκολιών και υπηρεσιών και της διεξαγωγής ετέρων ενεργειών της Αποστολής. Το προσωπικόν της Αμερικανικής Αποστολής και η περιουσία της Αποστολής και του προσωπικού της θα απολαύωσιν εν Ελλάδι των αυτών προνομίων και φορολογικών απαλλαγών ως απολαύει το προσωπικόν της πρεσβείας των Ηνωμένων Πολιτειών εν Ελλάδι και η περιουσία της Πρεσβείας και του προσωπικού της»
«Αρθρον 8ον. Η Ελληνική Κυβέρνησις θέλη προβή εις πάσαν ενέργειαν την οποίαν ήθελε ζητήσει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δια την ασφάλειαν παντός αντικειμένου, υπηρεσίας ή πληροφορίας ληφθείσης εν συνεπεία της Συμφωνίας ταύτης…»
Ένα δε από τα νομοθετικά διατάγματα ( 694) εφαρμογής της ανέφερε χαρακτηριστικά : « Αι αμερικανικαί εταιρείαι αι έχουσαι εργολαβίας μετά της Αμερικανικής Κυβερνήσεως ή άλλαι ξέναι εταρείαι, αίτινες θα συμβληθώσι μετ’ αυτής προς εκτέλεσιν έργων εν Ελλάδι και οι αμερικανικαί ή ξέναι εταιρείαι αι μετ’ άλλων συνεργαζόμενοι έχουν αύται και το προσωπικόν των τα κάτωθι δικαιώματα:α. Απαλλάσονται από τας διατυπώσεις και την διαδικασίαν της υφισταμένης νομοθεσίας περί αλλοδαπών εταιρειών. β. Απαλλάσσονται από κάθε άμεσον ή έμμεσον φορολογίαν δια την περιουσίαν των τα εισαγόμενα υπ’ αυτών είδη. Γ. Το αλλοδαπόν προσωπικόν των δεν έχει ανάγκη αδείας εργασίας εις την Ελλλάδαν. δ. Το αλλοδαπόν προσωπικόν των απαλλάσσεται από κάθε φόρον εισοδήματος και από όλους τους άλλους φόρους…»
Η αμερικανική “παρουσία” στη χώρα μας ουδέποτε έπαψε να υφίσταται. Καινούργιες συμφωνίες ήρθαν με την πάροδο των χρόνων να προστίθενται στις σχέσεις των δύο χωρών με κοινή συνισταμένη πάντοτε την εξασφάλιση των αμερικανικών συμφερόντων και τη συνέχιση της κηδεμονίας, εις βάρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας.